Lieve allemaal,

Bedankt voor alle reacties en felicitaties op de vorige blog, net zoals vorig jaar merk ik dat er veel mensen zijn die meelezen. Wat is dat fijn om te weten!

Afgelopen week zijn we als piloten door de letters heen gevlogen. Ammi heeft het leesprincipe door en heeft veel meer plezier in het lezen. Soms als ik 's ochtends de kamer binnen wandel met mijn slaperige hoofd komt hij met een stralend gezicht naar mij toe dat hij vandaag weer goed kan lezen! Dan verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Twee maanden geleden hadden we niet eens durven dromen dat hij dat soort dingen zou zeggen en dat zo'n uitspraak echt uit hemzelf zou komen.

Maandag was een rustig dagje, gewoon lesgeven en 's middags even wat dingen voor m'n nieuwe job gedaan. Het klinkt nog steeds gek om te zeggen dat ik een baan heb…! Maar wat is het heerlijk om te weten dat ik in januari lekker aan de slag kan tot de zomer. De hele dag was ik al aan het kuchen en doen en dinsdag voelde ik me niet helemaal fit. Toch maar geprobeerd les te geven maar rond een uur of 10 ben ik weer m'n bed ingedoken. 's Middags heb ik niet meer zo heel veel interessants gedaan. Geprobeerd een beetje uit te rusten en 's avonds vroeg naar bed gegaan. Helaas heeft die verkoudheid aardig lang geduurd. Nu, een week later, heb ik er nog een beetje last van…

Woensdag was Lavinia (KLM stewardess) weer in het land en hebben we weer een lekker dagje in de zon bij het hotel doorgebracht. De jongens hebben de hele dag in het zwembad liggen dobberen en wij hebben gezellig gekletst. Lavinia had nog een mooi verhaal, want in haar vlucht had ze oud FC Barcelona spelers gehad en die zaten ook nog eens in het zelfde hotel! Nu bleek dat Kluivert en Davids ook in het hotel zaten, helaas voor ons waren ze die dag op safari gegaan dus hebben we ze niet gespot. Inge en ik hebben nog wel een hele mooie bos bloemen gekregen die voor de spelers waren… wie kan er nou zeggen dat ie bloemen van FC Barcelona op z'n bureau heeft staan? Ik dus! Hihi.

Donderdag was het op school tijd voor de letter 'l', toen we bij de rijtjes met woordjes aankwamen, hoorde ik ze, zonder enige moeite, één voor één uit Ammi's mond komen. Ondertussen viel mijn mond open van verbazing. Wat is het fijn om dit soort dingen te zien en te horen! En het geeft me ook wat meer rust nu ik bijna weg ga. 's Middags ben ik even rustig een bakkie koffie gaan drinken in een restaurantje en kon ik ook wat medicijnen kopen tegen de verkoudheid, want die stopte maar niet. Gelukkig hebben de medicijnen goed geholpen en ben ik er bijna vanaf. Dit soort dingen, verkoudheidjes enzo, komen toch wat harder aan hier. We zeggen hier wel vaker dat alles hier 3x zo intensief is, zo ook verkouden zijn.

Ondertussen is de sint ook uit Uganda vertrokken en maken de pepernoten en cadeaus plaats voor kerst. Alhoewel onze pepernoten voorraad nog steeds niet op is… haha. Op school leren we Nederlandse kerstliedjes en maken we ook wat gezellige versieringen voor in huis. Zo proberen we ondanks de tempratuur toch een kerstsfeertje in huis te brengen… toch blijft het gek om in je zomerjurkje door de supermarkt te lopen en daar 'silent night, holy night' te horen! Vrijdag maakten we een kerstboom van papier en hij is best goed gelukt!

Vrijdagmiddag ben ik op trommeljacht gegaan! Uganda bestaat voor een groot gedeelte in mijn hoofd uit muziek… Er gaat hier geen dag voorbij zonder muziek. 's Ochtends word ik wakker van een zingende Samm waarin Ammi uiteraard ook graag mee doet. Vervolgens zingen we op school minstens 10 liedjes met trommels, shakers en andere geïmproviseerde instrumenten. De rest van de dag hoor je Samm ook zingen, als hij niet zingt dan praat hij… Dan worden er ook nog zo'n 20 cd's grijsgedraaid op een dag en maakte ik natuurlijk kennis met het Psalm Project wat ik ontzettend gaaf vind! Dus een trommel leek mij een goede herinnering en ook heel erg leuk om in de klas te gebruiken in Nederland.

Eerst ben ik bij een echte trommelmaker wezen kijken, daar kreeg ik gelijk ook een privé concert, maar ik vond de trommels zelf niet heel erg mooi en ze waren ook flink aan de prijs. Het was wel heel leuk om te zien, want je zag de verschillende fases waarin een trommel gemaakt wordt. Van boomstam en geitenvelletje naar trommel zegmaar. Uiteindelijk ben ik op een markt terecht gekomen waar ik met een beetje afdingen twee prachtige trommels gekocht heb! Thuis werden ze natuurlijk gelijk in gebruik genomen door Ammi en Samm, haha.

Zaterdag heb ik heerlijk uitgeslapen en wat gerommeld. 's Avonds ben ik met Nico en de jongens van het Psalm Project naar het clubhuis van RSO gegaan, dat is de studentenvereniging. Het was super gezellig, het gebouwtje heeft geen stroom meer (lang verhaal) maar er was een generator en een schemerlamp wat het erg gezellig maakte. Er waren studenten spelletjes aan het doen en er was eten klaargemaakt. Na wat spelletjes werd er nog wat gelezen uit de Bijbel en hebben we kerstliedjes gezongen. Helemaal aan het einde van de avond hebben Nico en ik nog een potje Scrabbel gedaan, best lastig in het Engels, maar voor een bordspelletje kan je me altijd wakker maken dus ik had de avond van m'n leven.

In de kerk merk je ook dat het steeds dichter bij kerst komt, de preek gaat erover en we zingen kerstliederen. Net zoals in Nederland is Kerst in Uganda voor de meeste mensen vooral een feest met lekker eten, familie en vrienden, in de preek kwam terug dat we vaak vergeten dat kerst het feest is waardoor wij genade kunnen ontvangen. Niet zomaar genade maar genade vanuit onvoorwaardelijke liefde en dat terwijl we die genade helemaal niet verdienen. 's Avonds bij ABU kwam dit ook terug en werd er juist gezegd dat je de tijd van kerst ook kan gebruiken om rust te nemen om te lezen in de Bijbel en te ontdekken wie Jezus is. Dat vond ik wel een mooie mindset, dan verandert je kerstviering echt naar waar het om draait.

In de afgelopen weken is er veel gebeurd binnen het gezin, de adoptieprocedure staat zo ongeveer stil en het wachten duurt lang! Er wordt vanuit verschillende kanten getrokken en geschud in de levens van deze mensen. Er is weinig wat we echt kunnen doen, maar bidden kan altijd! Het zou fijn zijn als dit gezin op een rustige manier afscheid kan nemen van Uganda en snel terug kan keren naar Nederland. Zouden jullie dit misschien mee willen nemen in gebed?

Liefs uit een steeds droger wordend Kampala (yeeah)