Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen, want het eerste gedeelte van deze week was zo onvoorstelbaar mooi en we hebben zoveel meegemaakt! Eerst maar een klein stukje over de zondag, we zijn namelijk 's avonds nog naar een dienst geweest bij de African Bible University. Zij organiseren in de adventstijd avonddiensten. Het was erg mooi, na de dienst kwam ik nog in gesprek met een student uit Malawi, dus ik heb mijn Chichewa (taal in Malawi) even opgehaald. Ik moet zeggen dat ik het er nog aardig vanaf bracht. 's Avonds ben ik redelijk vroeg naar bed gegaan want de volgende ochtend begon het grote avontuur!!

Rond 9 uur (een uur later dan gepland) zaten we in de bus van Mozes, op weg naar Sipi! Vanaf de eerste minuut was het een groot feest. We hebben gezongen, spelletjes gedaan en vooral veel om ons heen gekeken. Wat een prachtige natuur kwamen we tegen, van theeplantages tot en met bossen en het begin van de rivier de Nijl. Verder zie je natuurlijk ook veel hutjes en handelsplekken, met alle mooie kleuren, mensen en producten. Na ongeveer 6 uur rijden en twee keer stoppen kwamen we bij de hoge bergen aan waar we de eerste watervallen al gespot hadden. Bij onze Lodge aangekomen waande ik me in een soort paradijs… echte Afrikaanse hutjes, heel veel groen, af en toe een mooie struik met prachtige bloemen, het stromen van de waterval en een fenomenaal uitzicht! Wat een plek, ik werd er stil van! Onze slaapplekken waren primitief (lees: een bed in een hok van bamboestokken), maar dat zorgde wel voor een topervaring. Het toilet was ook hilarisch, het was eigenlijk net of je in de middeleeuwen was… een diep gat in de grond met een wcbril erop en wat lekker ruikende blaadjes om andere geuren te laten 'verdwijnen'… Als we een warme douche wilden werd er eerst een vuurtje gestookt zodat wij lekker warm water hadden, dan stond je dus ook tussen een paar bamboetakken te douchen, lekker ecologisch! Nadat we een blik geworpen hadden op de indrukwekkende waterval hebben we genoten van een heerlijk 4gangendiner.

Na een paar uurtjes slapen ging de wekker alweer vroeg, we zouden naar beneden gaan om de waterval te bewonderen. Eerst hebben we een lekker ontbijt genuttigd en toen zijn Nico, Ammi, Dicky, Guus en ik het avontuur aan gegaan! Want een avontuur was het zeker, ik had het voor geen goud willen missen maar af en toe was het wel eventjes slikken. Met een stok in de hand waagden we ons door bananenplantages, avocadoplanten en de meest mooie en bijzondere bloemen en planten. Tussendoor kwamen we steeds een paar hutjes tegen waar mensen zelfvoorzienend leven, bizar om te zien hoe primitief het bestaan van die mensen wel niet is! Mijn schoenen waren nogal glad dus voor mij was deze tocht soms best spannend, het is hier regenseizoen en de modder is eigenlijk een soort leem wat dus extreem glad is. Gelukkig was er aan het begin van onze tocht een oud mannetje die met ons meegelopen is (slimme manier van je geld verdienen natuurlijk), hij zorgde ervoor dat ik niet helemaal finaal onderuit ging! ;) Dat was wel een cadeautje hoor, anders was ik bont en blauw terug gekomen. Eenmaal onderaan bij de waterval kwamen we Samm en Inge ook tegen, zij hadden een korte route genomen. We hebben genoten van de omgeving en de waterval. Ik ben samen met Ammi met hen mee naar boven gegaan, omdat die weg wat veiliger was met mijn schoenen. Bij een andere lodge hebben we op de rest gewacht zodat we naar de volgende waterval konden lopen. Nog steeds was het glibberen en glijden, maar o, wat was het dat waard! We kwamen achter een waterval terecht, bizar hoe hard het water naar beneden valt en hoeveel water er wel niet valt, je vraagt je echt af of het water niet een keertje op is… Weer prachtig! Bij de laatste waterval zijn we voor het grootste gedeelte met het busje gekomen, daar konden we heel dichtbij komen. Nu denk je misschien dat de derde waterval misschien niet zo bijzonder is als je er al twee gezien hebt, maar ik kan je vertellen: het blijft bizar mooi! Wat een prachtige omgeving en hoe wonderlijk gemaakt! Ook hierin blijf ik mij verbazen hoe groot en machtig onze God is.

Aan het eind van de middag heb ik met Guus, Dicky en Inge nog een koffietour gedaan, in deze omgeving is koffie een van de manieren om geld te verdienen en te leven. Tussen alle enorm groene planten komen we bij een huisje terecht waar de ouders van onze gids wonen. De bonen liggen al op ons te wachten en we krijgen uitgebreid uitleg wat er gebeurd is voordat de bonen gedroogd zijn. Om beurten mogen we helpen om de velletjes van de bonen af te stampen in een speciaal houten potje en vervolgens worden de bonen geroosterd in een pannetje tussen twee hete stenen. Ook dit moet weer gestampt worden totdat het een poedertje is zoals we dat in Nederland ook goed kennen. Daarna is het natuurlijk tijd voor een lekkere kop koffie, waar we overigens wel aan toe waren na al die avonturen! 's Avonds hebben we weer een heerlijk diner gehad en heb ik genoten van mijn 'buitendouche'! ;)

De volgende ochtend zijn we na het ontbijt weer vertrokken naar Kampala, dit keer waren we allemaal een beetje uitgeblust van alles wat we gezien en gedaan hadden, dus was het redelijk rustig in de bus. Op de helft van de terugreis zijn we in Jinja wat wezen eten bij een restaurantje en hebben we nog wat souvenirwinkeltjes bezocht. In Kampala was het weer één grote jam, maar gelukkig is Mozes een ster om handige en rustige zijstraatjes te vinden. :) Eenmaal thuis aangekomen waren we moe, hadden we spierpijn en zaten mijn kleren onder de modder. We hebben afscheid genomen van Guus en Dicky, dat was even slikken. Wat heb ik genoten van jullie kookkunsten, gezelligheid, foto's en verhalen. En als kers op de taart: de vakantie naar Sipi, en die was onvergetelijk!

Donderdagochtend begon het 'gewone' leven weer, Ammi en ik hebben weer gebuffeld op school! In de bus hebben we wel wat woordjes gelezen met de 'r', maar het was toch even wennen om echt weer op school te zijn. Met rekenen zie ik Ammi grote sprongen maken, dat is heel mooi om te zien. Met lezen zie ik over het algemeen wel wat vooruitgang, maar het gaat met up's en down's. 's Middags zijn we nog even boodschappen gaan doen in de stad en 's avonds maar vroeg naar bed!

Vrijdag hebben we aan het eind van de middag een heuse Sinterklaasfilm gekeken! En dat doen we natuurlijk niet zo maar… woonkamer verbouwen, projector aan en je waant je in de bioscoop. Beetje popcorn erbij en het feest kan niet meer stuk. Zaterdag stond de bruiloft van Naomi, een van de meiden die hier in huis gewoond heeft, op het programma. Zij kwam vrijdagavond nog even koffie drinken en daarna hebben Nico, Inge en ik zelf nog een filmpje gekeken op de muur!

De bruiloft was de hele dag en een hele belevenis! Om 12.00 zou de kerk beginnen, maar aangezien iedereen hier op zaterdag of zondag trouwt en er maar een paar kerken zijn die huwelijken mogen bevestigen, werd het 12.30 voordat we begonnen. Naomi zag er erg mooi uit, maar ze was haast niet te herkennen door de dikke laag make-up die ze ineens op had. Zussen en vriendinnen waren bruidsmeisjes, dus die hadden allemaal dezelfde groene jurken aan en de bruidegom had ook 5 mannen achter zich aan wandelen. De dienst ging aardig vlot en er zaten mooie dingen in. Na de kerk zijn we eerst naar huis gegaan voordat we naar de receptie gingen. Toen we eenmaal bij de receptie aankwamen, en we dachten dat we te laat waren, moesten we nog zo'n 1,5 wachten op het bruidspaar. Ondertussen heb ik wat gevliegerd met Ammi en Samm en mensen uit de kerk gesproken. We werden naar onze plaats gebracht in de tent waar de receptie was, tot mijn schrik werden we helemaal vooraan tussen de familietafels geplaatst. Nico en Inge hebben veel betekent voor Naomi dus zij kregen natuurlijk een belangrijke plaats. Toen het bruidspaar er was werden we doodgegooid met speeches waarvan ik de helft niet kon verstaan en werden er dingen gezegd die ik, nou ja, een beetje bijzonder vond. :P Na die ellelange speeches mochten we per tafel wat te eten halen en werden de volgende speeches alweer aangekondigd. -zucht- Na het eten en tussen de speeches door werd er een soort cakeceremonie gehouden, er worden dan stukken van de bruidstaart weggegeven door het bruidspaar. Nico en Inge kregen volgens mij het grootste gedeelte… Trouwens, terwijl dit alles gebeurde werd er door de ceremoniemeester veel en hard gepraat, en hij dat ook dat hij grappig was, maar daar waren de meningen over verdeeld. En als klapper was er ook een DJ die de boel op z'n kop zette met harde en vage muziek. Kortom; ik zou voor geen goud in Uganda willen trouwen…! (Goed hé mam?!)

Zondag zijn we weer naar de kerk geweest en hebben we een preek gehoord over 'het Onze Vader'. Onderweg naar huis hebben we de post weer opgehaald en daar zaten hele leuke dingen tussen! Een mooie en lieve kaart van thuis en 3 (!!) kaarten van opa en oma Vreugdenhil, de jongens vonden hun eigen kaarten geweldig! Leuk dat jullie daaraan gedacht hebben. 's Middags zijn Amy en Lydia langs geweest, goed om elkaar weer te spreken en ervaringen uit te wisselen over Uganda! We hebben deze week ook lootjes getrokken dus vrijdag is ons heerlijk avondje. We zijn ook nog samen naar de avonddienst bij African Bible University geweest en hoorden we over Jezus onze Koning. Mooi dat er concreet aandacht geschonken wordt aan advent.

Vandaag gaat alles weer zijn gangetje, vanmiddag ga ik maar eens kijken of iemand wat van mijn stof kan fabriceren en zal ik eens kijken hoe het staat met mijn Sinterklaas skills.

Liefs en tot over 3,5 week!!