Ja, ja, zelfs in Kampala komt de beste sint! Dat lees je ergens aan het eind van deze blog.

In mijn vorige blog vertelde ik dat ik mijn stof naar een naaister zou brengen, nou dat is gebeurd! Ik was van plan om dat maandag na de lunch meteen te gaan doen, maar Afrika zou Afrika niet zijn als er niet weer wat tussen zou komen. Ammi kan tegenwoordig ook het weer voorspellen… Als de juf plannen heeft om ergens heen te gaan, komt er altijd een dikke zwarte wolk boven ons huis te staan waar dan dikke vette spetters uitvallen, waardoor ik dus al zwemmend naar de stad moet. Uiteraard gebeurde dat maandagmiddag ook weer, dus ik heb maar even gewacht tot het droog was. Helaas was het machtig druk op de weg, natuurlijk vanwege de regen, maargoed ik ben op de juiste plek gekomen. Eerst heb ik geprobeerd uit te leggen hoe ik de jurk wilde, dat was nog een hele klus, ik ben maar aan het tekenen gegaan en toen begreep ze het, hoop ik!! Vervolgens werd ik van top tot teen opgemeten en heb ik nog even in de prachtige stofjes geneusd. Al die mooie kleurtjes en printjes zijn moeilijk te weerstaan moet ik zeggen… Verder ben ik nog even incognito Sinterklaas geweest voor m'n lootje.

Op school ging het aan het begin van de week wat minder goed met lezen, Ammi was een beetje in de war met de letters en hij dacht dat het hem niet meer lukte. Gelukkig draaide dit op woensdag 360 graden om, want man wat kan hij goed lezen! Oefening baart kunst zullen we maar zeggen en geduld is een schone zaak! ;) We zijn nu bezig met de letters: a, aa, o en oo!

Natuurlijk zijn wij op school ook bezig met sinterklaas, daarom hebben we twee mooie zwarte pieten petten gemaakt. Soms mogen de jongens ook hun schoen zetten, dan worden er weer liedjes gezongen en dit keer ging er een hele grote wortel in de schoen van Ammi en een tomaat in die van Samm. De volgende ochtend waren de wortel en tomaat natuurlijk weg, maar… er stonden niet twee schoenen maar vijf schoenen!! En in iedere schoen zat een cadeautje, zwarte piet vond de wortel vast zo groot dat hij maar wat extra cadeaus heeft bezorgd. Danku Sinterklaasje!

Woensdagmiddag en avond ben ik met Lydia op pad geweest! Uiteraard begon het toen ook 's middags verschrikkelijk hard te regenen… Lydia spoelde hier als een verzopen katje aan. Na een bakkie thee zijn we op een boda naar een craftmarket gegaan, daarna hebben we super lekker gegeten bij Cafe Java en vervolgens zijn we naar een culturele show gegaan. Mens, wat een belevenis. Toen we aankwamen stonden er een stuk of tien mannen op enorm grote drums te rammen met stokken. Wat een kracht en geluid komt daaruit! Terwijl we een kaartje kochten, kwamen ze met de drums op hun hoofd door het gebouw gelopen. Nu moet je weten dat de drums gemaakt zijn van uitgeholde boomstammen met een dierenvel eroverheen gespannen, dus je kan je voorstellen dat die dingen hartstikke zwaar zijn, en die gasten lopen daar dus gewoon mee op hun hoofd. Ondertussen maken ze ook nog muziek hé, als die dingen op hun hoofd liggen. We hebben ongeveer drie uur lang naar muziekmakende en dansende Afrikanen gekeken, ze haalden de gekste dingen uit de kast. Liefdesverklaringen in dansvorm, donkere mannen met hele lange blonde haren, vrouwen met een stuk of 7 opgestapelde potjes op hun hoofd en heel veel schuddende billen! Ohja, en ook heel veel verschillende kostuums, of nou ja… kostuums kon je het niet echt noemen, het waren meer een paar lapjes met slierten. Ik heb een super gezellige middag en avond gehad, lekker even eruit.

Donderdagavond mocht ik de jongens naar bed brengen en oppassen, Nico en Inge hadden een afspraak waar ze graag samen heen wilden. Na een Bijbelverhaal, wat liedjes en gebed lagen de kinderen in bed, ik ging even snel de deur op slot doen en toen ik terug kwam stond Samm in de gang. "Wat kom je doen, Samm?" zei ik, waarop hij antwoordde: "Ik heb genoeg geslapen". Wat een grapjas! Na zo'n 20 liedjes gezongen te hebben terwijl ik z'n handje vast hield sliep meneer weer en heb ik lekker een filmpje gekeken. Deze week werd er naast onze compound een doos met straathondjes gedumpt, ik zal het verhaal kort houden want het is nogal luguber. We hebben geprobeerd één van de puppies te redden, maar dat is helaas niet gelukt. Wat er met de andere puppies gebeurd is weten we niet precies. Arme beestjes!

Vrijdag ging het ook weer goed op school, ik hoop dat het zo door blijft gaan dan kunnen we de aankomende dagen nog flinke stappen maken. Het zal nog wel lastig worden om het lesgeven aan Ammi los te laten, dus de komende tijd gaan we er nog even flink van genieten. Na de lunch was het tijd om mijn langverwachte jurk op te gaan halen!! Oeeeh, wat was ik benieuwd. Geloof het of niet, maar ik heb van maandag op dinsdag nacht zelfs over die jurk gedroomd! Bij de naaister aangekomen bleek dat de jurk bijna af was, alleen de rits moest er nog 'eventjes' ingezet worden. Zou 5 minuten duren, duurde uiteraard ongeveer 20 minuten. Toen werd ik in een kleedhokje geduwd om de jurk te passen, vervolgens kwamen er drie vrouwen kijken wat ze er nou van vonden en moest ik hem weer uit doen omdat ze vonden dat er nog wat veranderd moest worden. Dat ging weer 5 minuten duren zeiden ze, TUUUUURLIJK dacht ik, dus ik ben maar even koffie gaan drinken en na een uurtje terug gelopen. Wat bleek? Ik was precies op tijd! Haha, goed idee dus zullen we maar zeggen. Ik weet nog niet helemaal wat ik van de jurk vind, eerst maar een keer dragen denk ik. Na het jurkverhaal ben ik snel naar het postkantoor gesjeesd en toen door naar een marktje, volgens mij heb ik onderhand al een koffer vol souvenirs. OEPS!

Die avond kwam Lydia eten en Amy kwam met de koffie ook nog langs, heel gezellig natuurlijk. Maar weet je wat er toen gebeurde? Ja, je gelooft het niet… Er werd héél hard op de voordeur gebonkt, we schrokken ons naar, maar de jongens zijn snel naar de deur gegaan om te kijken wat er aan de hand was. Toen ze daar aan kwamen waren ze helemaal verbaasd… er stond een hele grote mand met cadeaus!! Sinterklaas was langs geweest! We hebben een hele gezellige avond gehad met veel cadeaus, mooie gedichten en lekkere pepernoten. De jongens hebben ervan genoten! En wij natuurlijk ook.

Zaterdag was een belangrijke dag voor mij, aan het begin van de middag had ik namelijk een sollicitatiegesprek via Skype! Het was een super goed gesprek en sommigen van jullie weten het al, maar… ik heb vanaf januari een baan!! Het is allemaal zo snel gegaan… maar, ik ben natuurlijk super blij! Zelfs nu ik in Afrika zit voorziet God in deze dingen. Echt heel bijzonder hoe dit allemaal gelopen is. Ik heb heel veel zin om te beginnen, weer een nieuw avontuur. Na deze super gave gebeurtenis zijn we met z'n allen naar de ambassade gegaan, want daar werd ook het feest van sinterklaas gevierd. Verschillende soorten pieten, cadeaus, spelletjes en vooral heel veel Nederlands gepraat en blanke mensen! Het was allemaal heel goed geregeld en ook dit was voor de kinderen een groot feest. Ammi heeft zelfs nog een echt gesprek gevoerd met Sinterklaas, over school en over z'n gele fiets. Na het hele Sinterklaas gebeuren zijn we nog even snel boodschappen wezen doen en vervolgens bij een Italiaan gaan eten. Dat was me weer een leuk dagje zeg!

Zondag hadden we volgens mij voor het eerst geen bezoek na de kerk, dat zegt iets over hoe enorm gastvriendelijk dit gezin is. Dat is een van de dingen die ik hier geleerd heb en waar ik heel veel bewondering voor heb. We hebben eerst natuurlijk ons wekelijkse ritje langs het postkantoor gemaakt, ik had weer een mooie kaart!! Bedankt opa en oma! De middag vliegt hier voorbij, even koffie drinken, wat eten en dan is het alweer avond. Samen met Inge zou ik 's avonds naar de kerk bij ABU gaan, terwijl we onderweg waren reed er een andere auto knalhard tegen ons aan. Gelukkig zijn we niet gewond of iets dergelijks, de auto heeft wel veel schade maar dat is minder belangrijk natuurlijk. De andere auto is doorgereden, echt een ontzettende zwakke actie, maar wel weer typisch voor de cultuur hier. De auto kon nog rijden en met het nummerbord van die andere auto in ons hoofd zijn we weer naar huis gegaan. Naar de politie gaan hier heeft echt geen nut, ze willen eerst geld zien voordat ze überhaupt gaan nadenken over rapporteren. En mocht de eigenaar van de auto gevonden worden, wat een klein kansje is, koopt diegene de politie waarschijnlijk uit. We zijn God heel dankbaar dat het hierbij gebleven is, het had nog veel erger kunnen zijn natuurlijk.

Er is veel gebeurd deze week, vooral veel dingen die indruk maken of heel intens zijn… en ook nog eens hele anders dan in Nederland. Tussendoor ook nog eens zo'n geweldige stap voor Nederland, super fijn dat ik straks gewoon aan het werk kan en ook nog eens op een hele leuke school, althans dat denk ik!:)

Ja mensen, na deze blog nog twee verhalen en dan is het bijna kerst en ben ik alweer in Nederland.

Liefs Lisanne